Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

Τιμάνδρα - Θοδωρής Καλλιφατίδης




Fabrizia Milia


Ξαφνικά ήθελα όλα τα αινίγματα κι όλους τους μύθους να με σκεπάζουν σαν μεγάλα δέντρα, να ξεκουραστούν στη σκιά τους από το ρεύμα του χρόνου, που μας παίρνει όλους, αόρατο αλλά πραγματικό, τόσο πραγματικό που κάνει την υπόλοιπη πραγματικότητα απίθανη.

Ο χρόνος είναι η μόνη πραγματική διάσταση αυτού του κόσμου κι είναι η μόνη που δεν  βλέπουμε. Κι όμως μαχόμαστε εναντίον της, προσπαθούμε να τη μετρήσουμε με τις ρυτίδες μας, ενώ στο βάθος ξέρουμε πως δεν είμαστε παρά τυχαίες συμπτώσεις.



Απόσπασμα από το  μυθιστόρημα του
ΘΟΔΩΡΗ ΚΑΛΛΙΦΑΤΙΔΗ, Τιμάνδρα,
εκδόσεις Γαβριηλίδης (1994)



4 σχόλια:

  1. Ο χρόνος : ο μεγάλος αντίπαλος!
    Δεν χαραμίζομαι να τον πολεμώ! Έμαθα να ζω την κάθε στιγμή μου σαν να'ναι η τελευταία! Ίσως έτσι ... τον κερδίσω σε κανένα σημείο!
    Φιλιά Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο χρόνος μπορεί να μοιάζει εχθρός, αλλά ίσως να είναι και σύμμαχος..και τους συμμάχους δεν τους μαχόμαστε!
    Καλή σου μέρα..φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υπέροχο απόσπασμα!Ο αόρατος χρόνος!Όπως και να ΄ναι νομίζω πως ειν΄ ο μόνος που δίνει τις απαντήσεις χωρίς καν να τον ρωτήσεις!
    Χαρούμενο απόγευμα Μαρία μου!Φιλιά!:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αριστέα μου καλημέρα. Χαίρομαι που έχεις καταφέρει να ζεις τη κάθε στιγμή! Μαρία χρειαζόμαστε πολύ χρόνο τελικά για να καταλάβουμε το λίγο.. Γλυκιά μου Σοφία συμφωνώ μαζί σου. Ο χρόνος σου δίνει αργά ή γρήγορα τις απαντήσεις.. Καλή Κυριακή :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή